Szkoła dla czarodziej - rozdział I

Moi rodzice zginęli w nie wyjaśnionym wypadku, z którego tylko ja uszłam z życiem. Ich pogrzeb, czyli Helen i Billa Blacków odbył się dwa dni temu. Ludzie z domu dziecka szukają moich krewnych, którzy mogli by mnie zaadoptować. Będą mieli z tym problem, ponieważ moi dziadkowie nie żyją, a o żadnej cioci czy wujku nic nie słyszałam, a przynajmniej nie słyszałam, aż do teraz.

- Lily udało nam się znaleźć jedną z twoich krewnych. – Z radosnym uśmiechem poinformowała mnie pani z Domu Dziecka dla magicznych dzieci, w skrócie dla dzieci magicznych istot. - Jeśli ona cię nie przygarnie, będziesz musiała z nami zostać. - kobieta uśmiechnęła się do mnie pokrzepiająco. 

Przyjrzałam się uważniej kobiecie. Wygląda, jakby miała z 24 lata. Jej krótkie rude włosy z złotymi pasemkami sięgają jej do brody, a oczy koloru capuchino, przywyknięte do obdarzania ludzi, a zwłaszcza dzieci troskliwymi spojrzeniami posiadały krótkie, ale gęste rzęsy. Malinowe usta wiecznie ułożone w delikatnym uśmiechu dodają otuchy dzieciną, wypowiadanymi przez nie słowami. Swoją szczupłą figurą pewnie nie raz zawróciła w głowie nie jednemu mężczyźnie.

~Wygląda prawie jak modelka, ciekawe czemu nie ma chłopaka.~ Uśmiechnęłam się do swoich myśli. 

***

Stanęłyśmy przed wielkim i starym budynkiem porośniętym gdzie nie gdzie bluszczem, który był jak mnie mam szkołą dla czarodziej. W słowie stanęliśmy chodziło mi o mnie i kobietę z domu dziecka, która tak przy okazji ma na imię Kate.

- To jest szkoła twojej cioci, Lily. - Spojrzała na mnie i uśmiechnęła się by dodać mi otuchy. 

 Podeszła do nas kobieta w mniej więcej wieku mojej mamy, no może trochę starsza. Ma blond włosy, nie wiem jakiej długości, bo miała je związane w koka. Jej burzowego koloru oczy przysłonięte były przez długą i prostą grzywkę. Cerę miała bladą, niczym kakao z dużą, naprawdę dużą ilością mleka, różane wąskie usta i mały zadarty nos, gdybym miała zgadywać oceniła bym jej wiek na jakieś trzydzieści cztery lata. Odziana była w szarą dopasowaną marynarkę, tego samego koloru spódnicę do kostek i czarne buty na niskim obcasie. Przyjrzała mi się badawczo. Jej oczy wpatrywały się we mnie, jak by chciała zajrzeć w moją duszę. W końcu odezwała się przerywając krępującą ciszę , która nastała z jej przyjściem.

- Zapewne to ty jesteś Lily Black. Jesteś strasznie podobna do matki, chociaż masz kolor włosów po tacie, a oczy po babci. - Uśmiechnęła się pokrzepiająco do mnie. - Nazywam się Sophie Mavel i jestem starszą siostrą twojej mamy. Od tej pory możesz uważać moją szkołę za swój dom. - Wypuściłam powietrze z płuc, nawet nie wiedziałam, że je wstrzymuje. Kobieta zwąca się moją ciocią wzięła moją małą walizkę i odwróciła się w stronę Kate. – Dziękuje, że przywiozłaś mi moją siostrzenicę, ale musimy się już pożegnać. - Po tych słowach odwróciła się plecami do mojej byłej opiekunki i chwyciła delikatnie moją dłoń.

Razem z ciocią skierowałyśmy się w stronę drzwi wejściowych, po drodze odwróciłam się w stronę Kate, żeby pomachać jej z uśmiechem na do widzenia. Ciocia zaprowadziła mnie do wolnego pokoju, przy jej sypialni, który znajdował się na drugim piętrze. Po drodze opowiadając mi parę ciekawostek o moich rodzicach. Kobieta zostawiła mnie samą z tłumaczeniem, że musi załatwić jeszcze parę rzeczy.  Potulnie więc  rozpakowałam swój niewielki dobytek. Chwilę później umierałam z nudów. Nie mając co robić wyszłam z pokoju z postanowieniem zwiedzenia szkoły w której teraz dane będzie mi mieszkać. Zobaczyłam stołówkę na parterze, wszystkie sale do lekcji na pierwszym piętrze, piętra mieszkalne, które zaczynały się od trzeciego piętra do szóstego i tak dalej.  Na sam koniec wyszłam do ogrodu. Był piękny, porośnięty różnymi magicznymi i nie magicznymi kwiatami. W centrum ogrodu rósł mały labirynt z żywopłotu. Prowadzona przez ciekawość przekroczyłam jego progi i oglądałam pomniki i postacie wyrzeźbione w kamieniu, które stały tam jako ozdoba, a przynajmniej tak to wyglądało, tak naprawdę byli to uśpieni strażnicy mający za zadanie chronić szkołę przed złem. Na samym końcu tego pięknego labiryntu rosła stara wierzba, a pod jej delikatnymi, powiewającymi na wietrze gałązkami mieściła się drewniana ławeczka. Podeszłam bliżej i zauważyłam, że siedzi na niej jakaś płomiennowłosa dziewczyna. Chciałam się już wycofać, ale na moje nieszczęście zauważyła mnie.

- Hej! Zaczekaj, może się przysiądziesz? - zapytała.

- Dobrze. - odpowiedziałam nie śmiało, podeszłam i wdrapałam się na huśtawę. Jak na czterolatkę byłam całkiem zwinna. Usiadłam obok niej. Uważnie przyjrzałam się jej, a ona mi. Dziewczyna jak już wcześniej wspomniałam posiada długie i proste włosy o kolorze świeżej krwi, sięgające do połowy pleców. Duże czekoladowe oczy z wachlarzem rzęs chronią okulary z czerwoną oprawką umiejscowione na małym nosku. Z jej twarzy zjechałam na jej sylwetkę. Jakby to ujął facet? O! Już wiem! Rudowłosa jest płaska jak deska, nie posiada, żadnych krągłości, którymi mogła by się pochwalić. Pomijając jej sylwetkę zwróciłam uwagę na jej ubiór. Ubrała białą bluzkę z różowym napisem i czarnym obrazkiem, a na to zielony sweterek z rękawem do łokci i jasno niebieskie rybaczki. Na nogach ma czerwone conversy z zielonym wzorem. Nagle moje obserwacje przerwał słodki i łagodny głos dziewczyny.

- Część jestem Jessica Ramsey. - posłała w moją stronę uśmiech, lecz ja jej nie odpowiedziałam. - A ty mała? Jak się nazywasz?

- Tylko nie mała! - Zaprotesowałam i szybko odwróciłam twarz w innym kierunku naburmuszona.

- Nie obrażaj się. Przepraszam. Dobrze? - Jessica spojrzała na mnie dziwnie łagodnym wzrokiem.

- Dobrze. - wymamrotałam. Z powrotem odwróciłam się w jej stronę. - Nazywam się Lily Black. - wyciągnęłam moją malutką dłoń w stronę dziewczyny, ona wyciągnęła rękę w moją stronę i uścisnęłyśmy sobie dłonie. I tak właśnie zaczął się mój pierwszy dzień w szkole dla czarodziej.